Met het thema The Big Number adresseerde de Triennale di Milano in 1968 de groei van de wereldbevolking, de verdiensten van de moderne wetenschap en de relatie tussen de Westerse welvaart en de toenemende armoede in de zogenoemde Derde Wereld. Op uitnodiging van curator Giancarlo De Carlo ontwierp Aldo van Eyck een presentatie waarin hij een verontrustend beeld schetste van de ineenstorting van de Westerse welvaartsstaat. Bezoekers moesten zich een weg banen door een bos vol boomstronken om uiteindelijk in een ruimte te komen die was behangen met gebroken spiegels. Gelach was hoorbaar via een geluidsinstallatie. In de ruimte ernaast hingen groot afgedrukte foto’s die lieten zien hoe Westerse beschavingen, anders dan traditionele culturen, niet in staat waren om het probleem van de grote getallen op te lossen. Op de wand stond te lezen: ‘Mourn also for all butterflies’ (Rouw ook voor alle vlinders). Verborgen in de laatste cirkelvormige ruimte hing een reeks veelkleurige banieren. Zij brachten een boodschap van hoop: grote verscheidenheid hoeft niet noodzakelijk tot een catastrofe te leiden.

Als gevolg van de studentenprotesten van 1968 die leidden tot de bezetting van het Triennale gebouw, is de presentatie van Van Eyck, net als de rest van de Triennale, nooit gezien door het publiek.